Als Roland Kahn inderdaad V&D 
overneemt en weet om te katten tot een cool winkelmerk, kan hij de opperste heerser van de Nederlandse winkelstraat worden. Hij bezit tenslotte ook al kledingketens Coolcat, America Today, MS Mode (plus lingeriemerk Sapph) en een vastgoedportefeuille van winkels op A1-locaties ter waarde van honderden miljoenen euro’s. Bovendien: Kahn heeft een rotsvast geloof in stenen winkels. ‘Wij mensen zijn sociale wezens, wij hebben behoefte aan elkaars warmte en liefde’, vertelde hij mij in een interview voor reclamevakblad Adformatie. ‘Winkelstraten zijn een katalysator daarvoor. Winkels zijn places to enjoy, to inspire, to be part of.’
Hieronder de tekst van het interview, dat verscheen in Adformatie van 22 maart 2012. Directe aanleiding was het verschijnen van het boek ‘Mijn naam is Roland Kahn en ondernemen is mijn passie’. En hij zegt nog meer dat bijna vier jaar later nog heel actueel is.
Zeven fijne quotes om te beginnen:
‘Als er een goed winkelpand wordt aangeboden, voor zeg zes miljoen euro, dan zijn wel tien mensen bereid die prijs te betalen. Dan is het wel een groot voordeel dat je die BN’er bent, Roland Kahn en niet Pietje Puk. Die verkoper wil er ook plezier aan beleven, die wil een leuk gesprek. De gunfactor is belangrijk.’
‘Retail is risky’er en de groei is minder groot, maar wel winstgevender dan internetwinkels.’
‘Bepaalde branches lenen zich zich ongelooflijk goed voor internet. Als je precies weet wat voor tv je wilt hebben dan laat je die loodzware doos ook liever thuisbezorgen. Maar then again: Coolblue, groot geworden op internet, opent bakstenen winkels.’
‘Maak een lijstje met links de topretailers in de wereld en rechts de internetretailers. Dat laatste wordt een heel kort lijstje.’
‘De 350 miljoen euro die Ahold voor bol.com betaalt, is een schijntje. Je kunt er Coolcat niet voor 
kopen. Voor de Hema is 1,1 miljard euro betaald. En Wehkamp heeft zichzelf proberen te verkopen, dat is niet gelukt.’
‘Met MS Mode worden wij de Zara van de grote maten. Met internet als aanvulling, want met maat 48 of 50 sta je niet lekker in een paskamer, die kleding wil je lekker thuis passen.’
‘H&M geeft veel uit aan reclame en is waanzinnig succesvol. Zara doet het niet en is waanzinnig succesvol. Reclame is niet doorslaggevend.’
Interview
‘Ik heb net ontbeten met mijn dochter in New York. Zij studeert film direction aan de New York Film Academy, slechts 1 op de 500 wordt daar toegelaten. Zij deelt mijn passie en mijn dromen. Ze wil wereldberoemd worden. Haar eerste vier films heeft ze al gemaakt. Op haar 15e ging ze al naar een highschool in Vermont omdat ze vond dat ze in Nederland op school niks meer kon leren.’
Roland Kahn is een family man. Niet weinig trots op zijn 20-jarige dochter Joëlle. En op zijn zoons Joshua en Jonathan van 28, een tweeling. Zijn zoons worden vier of vijf keer genoemd in het volgende week verschijnende boek 
‘Mijn naam is Roland Kahn en ondernemen is mijn passie’, geschreven door Maarten Beernink en Rupert Parker Brady in hun boekenserie Retaildenkers. ‘Achter de schermen worden zijn zoons klaargestoomd om over tien jaar de leiding over te nemen’, staat er in het boek, waarin Kahn ook benadrukt dat zijn Excellent Retail Brands een familiebedrijf is en blijft. Dat geeft meer rust en kracht dan een beursgenoteerde of private equity-onderneming kunnen bieden. Onderdeel van de holding is ook een Familiestichtingen Kahn. Maar zijn dochter komt in het boek niet voor. Sterker, ergens halverwege lees je: ‘Mijn twee kinderen stonden tijdens hun VWO-opleiding bijna iedere zaterdag in de winkel.’ Schermt Kahn zijn dochter soms af?
‘Nee, ik heb drie kinderen. Maar mijn zendingsdrift betreft mijn ondernemerschap, mijn passie voor klanten. Daar gaat mijn boek over. Mijn zonen zitten ook in dit vak.’
Societyondernemer
Sommigen noemen Kahn een societyondernemer sinds hij een verhouding heeft met BN’er Sylvana Simons, maar hij zelf protesteert tegen die term. ‘Dat ben ik absoluut niet. Sinds ik met Sylvana ben, sta ik wel in de gossipbladen.’ (de relatie met Simons is inmiddels voorbij, EW).
En er verscheen een groot portret over hem in Quote, met als kop ‘Mr. Cool’. ‘Ja ik moest mijn schroom overwinnen, ik vond het een flutblad. Ik werd ook al gestalkt door de Quote 500. Ik vind het geen voordeel dat je daar instaat. Maar ik kon een deal maken met Mirjam van de Broeke, nu de hoofdredacteur, over een positieve invalshoek. En de laatste tijd besef ik: there is a good side on everything.’
Als hij er goed over nadenkt is er nog nooit een negatief artikel over hem verschenen. Ook niet in de moeilijke tijden die hij als ondernemer heeft gehad. ‘Ik stond in 1978 al in het Stan Huygens Journaal in De Telegraaf en heb sindsdien veel free publicity gehad. Humor en zelfreflectie helpen.’
De enige vervelende publiciteit betreft zijn liefdesleven. ‘Wat de bladen schrijven over Sylvana en mij ervaar ik als een inbreuk op mijn privacy. Ze kunnen mij niet citeren, ik doe er nooit uitspraken over, maar dan verzinnen ze wel iets. Maar het gaat vanzelf weer over.’
Sylvana Simons reclame?
Sylvana Simons is ook door Kahn naar voren geschoven als een van de drie ‘dierbare relaties’ – naast zijn commissaris Jaap Lagerweij en zakenpartner Dries van de Beek – die in het boek uitgebreid de ondernemer en mens Kahn verklaren.
Op de vraag of zijn relatie met Simons niet ook goede reclame is voor zijn positie als modetycoon, zegt hij direct dat hij niet met haar gaat omdat dat goed zou zijn voor zijn carrière. ‘Ik vind haar lief, leuk en aantrekkelijk. En toevallig is ze BN’er.’ Om direct te erkennen: ‘Ja, dat geeft mij een grotere exposure bij een breder publiek. In zakelijk opzicht heeft het ook wel voordelen, zoals alles een voordeel en een nadeel heeft. Maar we exploiteren het niet.’
Toch is bekendheid essentieel voor een ondernemer, realiseert Kahn zich. ‘Naast mode investeer ik ook in vastgoed. Ik verhuur aan Zara, H&M, Maxeda, iedereen. Heel af en toe komen er nieuwe panden op de markt, A1-locaties zijn enorm schaars.’ Dat de prijzen zo hoog blijven, vindt Kahn niet opmerkelijk. ‘Alles wat kwaliteit heeft groeit. Of het een schilderij is of een vintage horloge of een winkelpand.’ Als er een goed pand wordt aangeboden, voor zeg zes miljoen euro, dan zijn wel tien mensen bereid die prijs te betalen, geeft hij aan. ‘Dan is het wel een groot voordeel dat je die BN’er bent, Roland Kahn en niet Pietje Puk. Die verkoper wil er ook plezier aan beleven, die wil een leuk gesprek. De gunfactor is belangrijk.’
Fundamenteel meningsverschil
Over A1-winkelpanden gesproken, en Kahn’s immer groeiende investeringen in modewinkels, in stenen dus: zit er nog muziek in echte winkels? Leest hij retailgoeroe Cor Molenaar niet, die het einde van winkels predikt? ‘Die professor Molenaar en ik verschillen fundamenteel van mening’, zegt Kahn. ‘De klant wil graag service, hij wil beleving, begríjpen, betrokken zijn. Wij mensen zijn sociale wezens, wij hebben behoefte aan elkaars warmte en liefde.’ Winkelstraten zijn een katalysator daarvoor, betoogt Kahn. ‘Winkels zijn places to enjoy, to inspire, to be part of.’ En zeker als de medewerkers passie en energie uitstralen, en trots op hun inzet en prestatie: ‘Klanten vóelen dat gewoon.’
Natuurlijk, vervolgt Kahn, bepaalde branches lenen zich zich ongelooflijk goed voor internet. Als je precies weet wat voor tv je wilt hebben dan laat je die loodzware doos ook liever thuisbezorgen. Maar then again, voert hij aan: Coolblue, groot geworden op internet, opent bakstenen winkels.
Clicks minder profitable
Kahn ziet een goede combinatie van clicks en bricks als ideaal. ‘In het businessmodel van een internetwinkel is het bezorgen en het logistieke stuk enorm duur’, doceert hij. ‘Clicks is daardoor minder profitable. Retail is risky’er en de groei is minder groot, maar wel winstgevender.’
Kahn is het met retaildoemdenker Molenaar eens dat gemeentes in de afgelopen jaren massaal roofbouw pleegden door veel te veel miljoenen vierkante meters winkelruimte toe te laten. ‘De shake-out is onvermijdelijk en die is ook gezond maar op het internet komt er een veel grotere shake-out. Hoeveel webshops er over een, twee of drie jaar niet meer bestaan.’
En, vervolgt hij, maak eens een lijstje van links de topretailers in de wereld en rechts de internetretailers. ‘Dat laatste wordt een heel kort lijstje.’ De 350 miljoen euro die Ahold voor bol.com betaalt, vindt Kahn een schijntje. ‘Je kunt er Coolcat niet voor kopen. Voor de Hema is 1,1 miljard euro betaald. En Wehkamp heeft zichzelf proberen te verkopen, dat is niet gelukt.’
Banken maken fouten
Als je luistert naar analisten verlies je geld, is Kahn’s motto. ‘Ze werken bij of voor banken en hebben het altijd verkeerd. Zij maken fouten op kosten van de maatschappij. Mijn strategie is al jaren het tegenovergestelde te doen van wat de bank zegt.’
Voor MS Mode, de damesmodeketen van nu 407 vestigingen die Kahn in 2010 overnam van Maxeda, ziet hij internet als een functionele aanvulling op de winkels. ‘MS Mode zit in een niche met relatief weinig aanbieders waardoor wij de Zara van de grote maten kunnen worden. De leukste en beste quality retailer voor maat 40, 42 tot en met 52. Steeds meer vrouwen accepteren dat ze meer wegen en ook zij willen er leuk, spannend en aantrekkelijk uitzien. Maar met maat 48 of 50 sta je niet lekker in een paskamer, die kleding wil je lekker thuis passen. Maar dat wist mijn moeder al. Toen ik kind was kwam er een autootje van Maison de Bonneterie een grote doos met kleding brengen en na het uitzoeken van de kleding ging de doos weer terug. Dat is vijftig jaar geleden. What’s the difference now?’
Roland Kahn
Roland Kahn (1952) begon in 1979 zijn eerste Coolcat-winkel in Amsterdam en leidt nu een mode-imperium van 620 winkels en 5500 medewerkers. Zijn Excellent Retail Brands omvat kledingketens Coolcat en America Today (allebei ook met winkels in België, Luxemburg en Frankrijk) en sinds 2011 M&S Mode (nu MS Mode) en lingeriemerk Sapph. Daarnaast is Kahn eigenaar van een vastgoedportefeuille van winkels op A1-locaties ter waarde van enkele honderden miljoenen. De komende jaren wil Kahn zijn jaaromzet van 490 miljoen euro verdubbelen naar 1 miljard euro en groeien naar 1000 winkels. Kahn kreeg de Elsevier Retail Personality Award 2010, in april 2011 de Retail Award en staat in de Quote 500 op nr. 139 met een geschat vermogen van 215 miljoen euro. In de Quote 500 van 2015 is zijn bezit gegroeid naar 250 miljoen euro en steeg hij naar de 70ste plaats.
Roland Kahn over reclame: ‘Bullshit’
17 winkels had America Today toen Roland Kahn de keten in 2006 overnam. Net (in 2012, EW) ging de 61ste winkel open. En er komen er 40 bij de komende vier jaar. En dat zonder veel reclame, alleen (instore) promoties met Radio 538 en CJP en social media. In ieder geval zonder reclamebureau. ‘Ik heb een gezonde aversie tegen reclamebureaus’, verklaart Roland Kahn. Waarom? ‘Ik heb een enorme hekel aan bullshit en aan te veel betalen.’ En: ‘Ik vind dat de meeste reclame ernaast zit.’
En H&M dan? ‘H&M geeft veel uit aan reclame en is waanzinnig succesvol. Zara doet het niet en is waanzinnig succesvol. Reclame is niet doorslaggevend.’
En, vindt Kahn, je moet vooral iets doen waar je klanten ‘blij’ van worden. ‘Ik geloof sterk in de Blue Ocean Strategy, het creëren van eígen dingen.’ Maar reclamebureaus bedenken toch van die ‘eigen’ dingen voor bedrijven? ‘Een vriendje van mij, Béla Stamenkovits, doet heel veel fantastische dingen voor zijn klanten. Maar van veel reclamemakers weet je nooit hoe lang ze bij een bureau blijven. En je hebt een ander soort passie als het je eigen bedrijf is.’