Een eer.
Nienke van Oeveren van het maandblad Managementboek Magazine van onlineboekwinkel Managementboek.nl mailt. Of ik wil meewerken aan de rubriek Geboekstaafd, waarin een ‘managementboekenauteur’ vertelt over zijn drie favoriete managementboeken.
Het interview, per telefoon, zou 30 tot 45 minuten duren.
Altijd fijn, vertellen over je favoriete boeken. En zeker als dat drie kwartier mag.
Ondertussen maalt het al in mijn hoofd. Welke Malcolm Gladwell ga ik noemen? Of noem ik direct The Screenwriter’s Workbook van Syd Field met zijn scherpe analyses en pleidooi voor een haast wiskundig opgezette vertelstructuur? Met Field’s epische motto voorin: ‘The hardest thing about writing is knowing what to write’.
Don Draper
Of misschien het onvolprezen Wordcraft van Alex Frankel – The Art of Turning Little Words into Big Business. Dichter bij huis: Schuldgevoel van filosoof Coen Simon, uit 2013, over onze behoefte aan dingen die we niet nodig hebben en wie daarvoor gezorgd heeft: reclame en media. Die produceren tenslotte ‘de voorstellingen voor de norm waarnaar een samenleving voortdurend op zoek is’.
De mediacratie heeft ons in dit realtimetijdperk nog steviger in zijn greep dan wij zelf onze iPhone of iPad. Coen Simon citeert Mad Men-voorman 
Don Draper: ‘Je kunt niet voorspellen hoe mensen zich gaan gedragen, je kunt ze wel voorhouden hoe ze zich moeten gedragen.’ En die heerlijke Draper-spreuk die bij elke reclamemaker aan de virtuele systeemwand hangt: ‘Wat jij liefde noemt is verzonnen door jongens zoals ik, om panty’s te kunnen verkopen’.
Doe iets!
Of ga ik het grappige Zo simpel kan het zijn van Richard Engelfriet pluggen. Alleen al om zijn verhaal rond de magische vraag ‘Lusde gij een worstenbroodje?’, de oplossing van elk denkbaar dus ook managementprobleem.
Boek voor mannen van Eelco Smit is ook een fijn en inspirerend managementboek, een zelfmanagementboek.
En oja, Doe iets! van G.H.A. Verrips (uit 2010) is een van de beste/leukste/grappigste/leerzaamste marketingboeken die ik ooit las. Grote pre ook: het telt 19 (negentien) pagina’s en die pagina’s zijn vier millimeter dik, dus je hebt het binnen een half uur uit (terwijl het toch stof voor jaren biedt hè, dat spreekt).
Spruiten en brokken
Hm, en dan vergeet ik nog Kogelharde spruiten van reclameman Eugène Roorda (uit 2006),
zijn hagiografische maar vakkundige filering van superklant Dirk en daarmee het alles-wat-je-moet-weten-over-reclame-boek. En Zapklare brokken, de reclamekoran van Hans van Dijk uit 2008 – maar nu wordt het wel erg veel reclame hier. Bovendien is de reclamewereld de laatste vijf jaar zo versnipperd dat een reclame- of marketingboek nooit meer als standaardwerk kan gelden, of het moet evenveel pagina’s als de Bijbel tellen – of 19 pagina’s natuurlijk.
Dirty
Of ga ik een lans breken voor The 4-hour Work Week van Timothy Ferriss en Getting Things Done van David Allen,
om twee titels te noemen alleen al om de titel.
Een boek met een echt leuke, overtuigende titel is met een lantaarn overdag nog niet te vinden. In de bestseller-Top 100 van Managementboek.nl ook niet. 
Geef nooit korting! van Jos Burgers vind ik een goeie titel. Net als De dirty tricks van het onderhandelen van George van Houtem. Maar daarmee heb je de beetje opvallende titels wel gehad.
Goed, het boek is belangrijker dan de titel. You can’t judge a book by the cover en evenmin by de titel.
Nog even over Geef nooit korting! – die rode ‘NU!’-prijssticker erop maakt het boek ook af. Van € 17,95 voor € 19,95. Zo had het boek ook kunnen heten. 
En dan die uiterst functionele naam van de uitgever onderaan, Van Duuren Management.
Kaas
En nu we het over eruit springende boektitels hebben… dan moet ik als eerste van mijn drie boeken – ik heb expres drie klassiekers uitgezocht – Kaas noemen. Kaas, van Willem Elsschot.
Kaas is heel leesbaar en grappig. Het boek is dik 80 jaar oud maar heeft nog immer een actuele boodschap: je kunt jezelf ongelofelijk groot maken, maar als je hart niet ligt bij wat je doet wordt het geen succes.
Oudere omslag van Kaas
Pakhuis vol
Kaas vertelt het verhaal van Frans Laarmans, een kantoorklerk die een kaasgroothandel begint. Hij besteedt veel tijd aan de inrichting van zijn kantoor: hij koopt een heuse schrijfmachine en telefoon, laat visitekaartjes drukken, en hij werft agenten. Aan de verkoop van kaas, volvette Edammer kazen waarvan hij een pakhuis vol heeft, komt hij nauwelijks toe. Het boek maakt de tragiek van een man die zichzelf dwingt om een beroep te kiezen dat niet bij hem past haast voelbaar. Ik zag Kaas trouwens begin februari bij Scheltema in Amsterdam staan op een vooraanstaande plek bij de goedkope pockets.
En over de leeftijd van het boek, uit 1933: met romans is het net als met poëzie in de definitie van Ezra Pound: poëzie is nieuws dat nieuws blijft. En er zit humor in, bijtende humor.
Kinderspel
Dan de tweede, met ook een memorabele dus goeie titel. 
All I Really Need to Know I Learned in Kindergarten van Robert Fulghum. In feite ook een boek dat je alleen al wilt lezen om de titel. Je gelooft hem ook meteen, die titel.
AIRNTKILIK is een klassieker op het gebied van storytelling. “Dreams are more important than facts”, schrijft Robert Fulghum in de inleiding. Lessen als ‘Clean up your own mess’ en ‘Don’t take things that aren’t yours’ gaan op voor mensen, groepen en complete naties. Bovenal leert dit schijnbaar eenvoudige boekje hoe belangrijk stijl is, nee, hoe bepalend stijl is. Humor, speelsheid, vaart, alles wat je nodig hebt zit erin: als auteur moet je je lezer verwennen.
Dikke pil
Als derde toch nog een reclameklassieker: De mentale wereld van merken van Giep Franzen 
en Margot Bouwman. De basis van het marketingvak is het beïnvloeden van de keuzes die mensen maken, leert Giep Franzen je in deze dikke pil. Net niet van bijbelse omvang: het heeft 537 pagina’s en die pagina’s zijn eenvierde millimeter dun.
Franzen beschrijft uitgebreid hóe mensen keuzes maken, en dat al in 1999. Hij was de eerste in Nederland die marketeers wees op de werking van het brein, het geheugen, het onbewuste, emoties. En hoe belangrijk dat is, nog lang voor de hersenshype, nou ja, de hersenboekenhype die in 2010 werd ingezet door Dick Swaab’s bestseller Wij zijn ons brein. Merken zitten alleen in je hoofd, toonde Franzen en Bouwman aan. En met een goed idee alleen ben je er in de reclame niet, het moet eerst al die hoofden in. Ongelooflijk neurotisch vak, het marketingvak.
Oja, hier staat de rubriek in het magazine online.
Nog even alle drie titels op een rijtje, met uitgever erbij:
Kaas van Willem Elsschot, Athenaeum-Polak & Van Gennep, 1933
All I Really Need to Know I Learned in Kindergarten van Robert
Fulghum, Ballantine Books, 1986
De mentale wereld van merken van Giep Franzen en Margot Bouwman,
Kluwer, 1999.